Od lutego 2025 składka zdrowotna dla przedsiębiorców rozliczających się na skali podatkowej lub podatku liniowym nie może być mniejsza niż 314,96 zł , co stanowi 75% minimalnego wynagrodzenia za prace. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorąc poniesie stratę w danym miesiącu lub jego dochód będzie niski to będzie zobowiązany do zapłaty przynajmniej 314,96 zł składki zdrowotnej. Powyższa kwota obowiązuje od 02/2025, gdyż rok składkowy trwa od lutego do stycznia kolejnego roku.

Podatnicy rozliczający się na:

• skali podatkowej nadal zapłacą składkę zdrowotną w wysokości 9 % od dochodu
• podatku liniowym nadal zapłacą składkę zdrowotna w wysokości 4,9 % od dochodu, z możliwością zaliczenia w koszty 12 900 zł zapłaconych składek.

Od 2025 roku podatnicy mogą (jest to wybór przedsiębiorcy) wyłączać od podstawy oskładowania przychód ze sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W dalszym ciągu można zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne. W przypadku nieuwzględniania na potrzeby składki zdrowotnej sprzedażny środków trwałych i WNIP nie będą mogli uwzględnić w kosztach niezamortyzowanej części, co nie zawsze będzie opłacalne dla przedsiębiorcy. Jest to rozwiązanie dobrowolne, którego wybór będzie trzeba zadeklarować w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej.

Podatnicy rozliczający się ryczałtem będą zobowiązani opłacać składkę zdrowotną w wysokości:

• 9% od kwoty 60 % przeciętnego wynagrodzenia (ok 465 zł) przy przychodach do 60 tys.
• 9% od kwoty 100 % przeciętnego wynagrodzenia (ok 770 zł) przy przychodach od 60 tys. do 300 tys.
• 9% od kwoty 180 % przeciętnego wynagrodzenia (ok 1 390 zł) przy przychodach ponad 300 tys.

Od 1 stycznia 2025 podatnicy mogą skorzystać z kasowego PIT, który obowiązuje tylko pomiędzy transakcjami z przedsiębiorcami (nie dotyczy transakcji z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności). Z kasowego PIT mogą skorzystać przedsiębiorcy (nie dotyczy spółek oraz przedsiębiorców prowadzących księgi handlowe) rozliczający się na podatku liniowym, na zasadach ogólnych oraz ryczałtem pod warunkiem, że w poprzednim roku ich przychód nie przekroczył 1 000 000,00 zł. Wybór tej formy należy zgłosić do 20 lutego w formie pisemnej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego ze względu na adres zamieszkania przedsiębiorcy.

W metodzie kasowej PIT:

• przychód powstaje w dacie zapłaty, jednakże nie później niż dzień, w którym upłynęło 2 lata od dnia wystawienia faktury lub likwidacji działalności (nawet jeżeli faktura nie zostanie opłacona),
• przychód z podmiotami powiązanymi nie może być rozliczany,
• nie można rozliczyć przychodów ze zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
• koszty ( z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych) rozliczane będą w dacie zapłaty, o ile zapłata jest późniejsza niż data wystawienia faktury,
• jeżeli wydatek zostanie opłacony przed wystawieniem faktury, wówczas koszt należy wykazać najwcześniej w dacie jego poniesienia (czyli w dacie wystawienia faktury),
• należy prowadzić dodatkową ewidencję faktur, które dokumentują przychody rozliczane tą metodą.

• Od 1 lutego 2026 obowiązek wdrożenia KSeF będzie dotyczył największych podmiotów, których wartość sprzedaży w poprzednim roku przekroczyła 200 mln zł.
• Od 1 kwietnia 2026 obowiązek zdrożenia KSeF będzie dotyczył pozostałych przedsiębiorców.

Ministerstwo Finansów podjęło decyzję o nieprzedłużaniu zerowej stawki VAT na artykuły spożywcze. W związku z powyższym od 01.04.2024 należy stosować  prawidłowe stawki VAT na produkty spożywcze, do których miało zastosowanie obniżenie stawek.

W 2023 roku zmianie uległy przepisu w zakresie zaliczania do kosztów podatkowych składek ZUS finansowanych z części pracodawcy.

Do końca 2022 roku składki finansowane przez pracodawcę były zaliczane w koszty podatkowe w dacie ich zapłaty, chyba że były płacone z miesięcznym wyprzedzeniem, to wtedy były kosztem miesiąca, którego dotyczyły.

Przykład:  Wynagrodzenie za 12/2021 zostało wypłacone do 10.01.2022, ZUS został opłacony w terminie do 15.02.2022 (dotyczy np. sp. o. o) – w naszym przypadku do kosztów składki finansowane z części pracodawcy zaliczało się dopiero w 02/2022.  Gdyby ZUS został opłacony do  15.01.2022 to składki zostałyby zaliczone do kosztów 12/2021.

Od 2023 roku składki z części finansowanej przez pracodawcę są kosztem miesiąca, którego dotyczyło wynagrodzenie, pod warunkiem ich opłacenia w terminie. Jeżeli zostały zapłacone po terminie, to stają się kosztem w momencie zapłaty.

Przykład: Wynagrodzenie za 12/2023 zostało wypłacone do 10.01.2024, ZUS został opłacony w terminie do 15.02.2024 (dotyczy np. sp. o. o) – w naszym przypadku do kosztów składki finansowane z części pracodawcy zalicza się w 12/2023.  Gdyby ZUS został opłacony po  15.02.2024 to składki zostałyby zaliczone do kosztów w momencie zapłaty.